miércoles, 28 de abril de 2010

Education today and tomorrow

IKT-en eragina hezkuntzan


Informazioaren Gizarten bizi gara eta IKTek gure bizimoduan sekulako eragina dute, baita hezkuntzan ere. IKTak eskolako testuinguruetan indartsu sartu dira, eta aldaketa ugari ekarriko ditu; hona hemen aldaketa horietako batzuk:

* Ikasleak bere hezitzeko bidea aukeratuko du.
* Komunikazio eredu berria: Norabide bakarretik norabide anitzetara.
* Espazio fisikoa ere zabaldu egingo da.
* Komunikazioa: arinagoa eta ugariagoa.

MULTIMEDIA LITERACY

MULTIMEDIA LITERACY DIGITAL STORY izeneko bideoari erreparatuz, honako ideia atera daiteke: Alde batetik, lehen urrun eta eskuraezin ikusten genituen gauzak gaur egun hurbilago sentitu ditzakegula teknologia digitalari esker. Izan ere, interesatzen zaigun edozein gai edo informazio gure eskura dago, jada ez dugu zertan gauzak imajinatzearekin bakarrik konformatu behar buruan bueltaka dauzkagun amets edo gauza horiek gure begiekin ikusteko aukera baitugu interneten. Eta bestetik, argi dago teknologia digitalak hezkuntza aldatuko duela, batez ere onerako. Lan egiteko modu dinamiko eta aktibo bat eskainiko baitu.

Bigarren bideoari dagokionez, gauza asko esaten dira teknologia eta konpetetzia digitalari buruz, baina funtsezkoena nire ustez, ikuspuntu kritikoaren ideia da. Alfabetatze digitalaz hitz egitean denori datorkigu burura tresnak erabiltzen jakitearen konpetentzia, baina horri gauza gehiago gehitu behar zaizkio: adibidez, zer nahi duzun jakitea, informazioa bilatzen jakitea, irakurritakoa analizatzen eta interpretatzen jakitea, iritzia ematen jakitea,... Kritikoak izan behar gara.



Honek guztiak aktibo izatea eskatzen du. Hala ere, informazioa eskuratzeaz gain oso garrantzitsua da ere norberak bere ezagutzak besteekin ere konpartitzea, informazioa hobetuz, berreraikiz eta sortutako ezagutza itzuliz. Guztion parte hartzea ezinbestekoa da, guztiok aportatzen ditugun ideien bitartez ezagutza osatuago bat sortu dezakegulako. Horretarako bakoitzak dakiguna baloratu behar dugu, guztiok garelako autoreak, nahiz eta gure gauzak konpartitzeko lotsa eduki.

domingo, 18 de abril de 2010

ZER DA E-LEARNING?

E-learning urruneko formazio eredua da Internet erabiltzen duena ikasteko tresnatzat. Eredu honekin ikasleak ikastaroa egin dezake munduko edozein lekutik eta nahi duen orduan.

Ordenagailu eta internet konexioarekin, ikasleak azaldutako jarduera interaktiboak egingo ditu, ezagutza lortzeko beharrezkoa izango duen informazio guztia izango du, irakaslearen laguntza izango du, tutore eta ikaskideekin harremanetan egongo da, duen aurreratze maila ebaluatuko du, eta abar.

Eredu honetan eskainitako ikastaroek industria, teknologia eta kudeaketa arloekin zerikusia duten gaitasunak lortzen lagunduko dizue.

Bestalde, I-rakaskuntza (internet bidezko ikasketa) Internetek ematen dituen aukerak hezkuntzan aprobetxatzearen ekintza bezala defini daiteke. Beste hitz batzuetan, ordutegi eta kokapen geografikoaren menpe ez dagoen ikasketa prozesu bat da
i-rakaskuntza.


Non erabili daiteke?

Aplikazioak asko izan daitezke baina hauek izan daitezke interesgarrienetarikoak.
Unibertsitateetan, ikasleek klasez kanpoko praktikak edo egin beharrak egiteko aukera ematen du.

Eskola eta Ikastoletan, aurreko adibidetik eratorri daitezkeen aplikazioaz gain, irakasleak gidaturiko internet bidezko ikasketa prozesu bat abia daiteke. Era honetan ikastetxean egiten denaz gain irakasleak bidalitako lana internet bidez egin, irakasleak hau zuzendu eta eztabaida parte hartzaile bat ere eman daiteke, ikasketa prozesua dinamikoagoa bihurtzeaz gain denontzako aberatsagoa izan baitaiteke.

Beste alde batetik, eskoletako eta ikastoletako irakasleei begira euren eten gabeko ikasketan laguntza handikoa izan daiteke. Bere denbora hobeto antolatzeko aukera ematen zaio irakasleari eta ikasi behar dituen gaiak ikasteaz gaian, berarekin batera lan berdinean ari direnekin gaia eztabaidatzeko, komentatzeko edo galdera denon artean konpontzeko aukera ederra ematen du. Berriro ere denon artean ikasketa prozesu osatu eta sortzaileago bat lortuz.

jueves, 15 de abril de 2010

Netiketak

Netiketa arau sorta bat da, baina ez dira derrigorrezkoak.

Netiketaren esanahia oso sinplea da. Alde batetik, Net sarea esan nahi du eta bestetik, etiketa gizalegea da, inor ez mintzeko. Beraz, netiketak sarean bete behar diren legeak dira.

Adibidez, mezu elektronikoak idaztean edo foroetan parte hartzean errespetatu beharreko kode etiko bezalako bat da. Netiketak gizatasunez jokatzeko arauak biltzen ditu: elkarrizketak nola hastea komeni den, solaskideak haserretu ez daitezen nola hitz egin behar den, anonimotasunaz baliatuz zer egitea komeni ez den eta abar.

domingo, 28 de marzo de 2010

"Remove"

Bideo hau ikusi eta gero, gauza asko etorri zaizkit burura. Alde batetik, konfidantza lar jartzen ari garela teknologia berrietan. Eta bestetik, buru eta zentzu apur batekin erabili behar ditugula eskura ditugun teknologi horiek; guk kontrolatu behar ditugu eta ez alderantziz.

Mugikorra, gps-a, pda, portatila, Internet-a,… gure egunerokoan inoiz baino presenteago ditugu, eta oso lagungarriak iruditzen zaizkigu. Baina ezin dugu ahaztu datu-trafikoa hor dagoela, eta badaudela zenbait sudurluze edo sarkin gure datuetan begiak jarrita dituztenak eta gure mugimenduak kontrolatzen dituztenak. Honek ez du esan nahi teknologia berriak baztertu behar ditugula, baizik eta gure datuak modu zentzudun batean eskaintzen ikasi behar dugula. Era horretan iruzurrak saihestuko ditugu.

Bideo honetako protagonistak, adibidez, ikusezina izaten ikasi du. Horretarako orainarte kontrolik gabe erabiltzen zituen hainbat dispositibo atzean utzi eta faltan somatzen zuen identitate eta intimitate hori berreskuratzea lortu du, baina noiz arte? Izan ere, nahigabe teknologia berrien mundu erakargarri horretara itzultzea oso erraza da. Hori bai, hor azken hitza guk daukagu, inork ez baikaitu behartzen. Beraz, perspektiba galdu barik ibiltzea oso garrantzitsua da.

domingo, 21 de marzo de 2010

Bloga irakaskuntzan

Duela urte batzuetatik hona oso ezagunak egin dira blogak. Dagoeneko edonork du blog bat: politikariek, kirolariek, kazetariek, idazleek… eta, nola ez, irakasleek ere. Blogak sekulako indarra hartzen ari da irakaskuntzan, oso tresna baliagarria dela erakutsi baita hainbat ikasgeletan. Eskoletan blogen presentzia ohikoa bihurtzen ari da; irakasleen blog pertsonalak, ikasleen blogak, eskolako blogak… non-nahi topa ditzakegu gaur egun. Zer dute blogek, irakaskuntza munduan hain erabiliak izateko?

Blog baten bitartez irakasleek euren esperientziak eta ezagutzak erakutsi ditzake, baina ez hori bakarrik, hau dena modu didaktiko batean irakatsi diezaiokete ikasleei. Dena den, oraindik badaude blogaren abantaila horiekin lan egiteko trebatu behar diren zenbait irakasle, gauza berria baitu. Hori bai, epe laburrean irakasle guztiek modu eraginkor batean erabiltzen jakingo dute. Gainera, ezin dugu ahaztu belaunaldi berrioi bete-betean harrapatu gaituela blogaren mundu honek, eta ondorioz, oso prestatuta gatozela.

Ikasleek euren ezagutza propioa sortu dezakete internetaren bitartez, baina horretarako euren lana gidatuko dien norbait behar dute, hau da, irakasleen laguntza behar dute proposatzen zaien lana modu eraginkor batean burutzeko.

Blogak formaziorako eta komunikaziorako lagungarriak dira, iritzi trukaketa bultzatzen baitu. Ikasleek euren ezagutza propioa sortzen dute, besteen ideiak eta iritziaz kontuan hartuz. Ideiak, ezagutzak, esperientziak... adierazteko ahalmena garatu eta sormena bultzatzeko aukera ematen ditu. Ikasteko tresnarik egokiena bloga da; blogari esker idazteak balioa berreskuratzen du komunikazio eta ezagutzaren alorrean. Bloga ikasteko tresna denez gauza asko egin daitezke blogen bitartez: albisteak zabaldu, eztabaidak sortu, lanak argitaratu, hausnarketak, ideiak, iritziak eta informazioa konpartitu edo argitaratu, elkarlanean aritzea, komunikatzea, gelako lanak egin, sormena landu eta azkenik, hau guztia irakasleak kudeatu dezan tutorizazio birtuala ere posible da.

Blogak beste komunikazio tresna bat izanik, elkarrekintza handiko komunikabide bat bezala erabili daiteke. Komunikazioa garrantzitsua da, eta blogak aukera asko ematen ditu lagunekin kontaktuan jartzeko era erraz eta azkar batean. Elkarrengandik gauza asko ikasten ditugu, eta beraz, blogak horretarako ere balio du, besteen ezagutzak eta esperientziak kontuan hartuz aspektu guztietan (sozialean, kulturalean zein pertsonalean) aberasteko.

Bestalde, blogetan aurkitu ditzakegun edukiak ez dira bakarrik testualak, baizik eta ikusentzunezko multimediez (argazkiak, bideoak eta audioak) lagundurik ere agertzen dira, eta horrek asko laguntzen du edukiak erraz ulertzen eta barneratzen. Atzerriko Hizkuntzaren kasuan, multimedia funtsezkoa tresna bihurtzen da edozein hizkuntza ikasteko prozesuan, entonazioa eta ahoskatzeari arreta jarri nahi bada, adibidez.

Blogak irakaskuntzan oso erabilgarriak izan daitezke. Izan ere, esperientzia eta iritzi pertsonalak askatasun osoz adierazteko aukera ematen du, eta noski bertan irakurleek ere parte hartu dezakete euren iritziak, erantzunak edota ikuspuntuak eskeiniz. Honekin, zera esan nahi dut, ikasle bakoitzak ematen dituen ideiekin debate interesgarri eta zabal bat sortu daitekeela, eta debate honen bidez ikasleek euren ezagutza aberastu dezaketela.

Egia da, badaudela ikasle batzuk nota txarrak dituztenak baina esperientzia eta ezagutzez beteriko blog interesgarri bat sortzeko sekulako abilezia dutenak. Honek esan nahi du motibazioa funtsezko pieza dela ikaskuntza arrakastatsua izan dadin. Blogak, beraz, motibatzeko tresna bezala erabil daitezke. Era honetan, gazteak motibatzeaz gain, teknologia berrietan hezitzen dira ere.

Bloga, lanak entregatzeko ere baliagarria da. Irakasleak lanak paperean entregatu beharrean blog batean zintzilikatzeko aukera eman dezake, era horretan gauzak automatikoki ordenatzen dira orden kronologikoan eta laguntza edo iruzkinak egin ditzakete irakasle eta beste ikasleek euren arteko arteko elkarrekintza handituz.

Bukatzeko, konklusio gisa, blogak hainbat aspektu indartzen edo bultzatzen ditu: Komunikatzeko gaitasuna, ikasle-irakasle arteko harremanak, iritzi kritikoa, ikaskuntza aktiboa, ikasteko gogoa edota jakin-mina, partaidetza, talde lana, elkarreragintza, ezagutza konpartitzea,...

domingo, 14 de marzo de 2010

"History of Internet"

Bideo hau laburbiltzea apur bat zaila da, baina tira saiatuko naiz nik ulertu dudana era ulergarrian helarazten.

1957.urtean baino lehen, ordenadoreak ez ziren eraginkorrak eta ez zuten gauza bat baino gehiago aldi berean egiteko ahalmenik. Ordenagailuak gero eta handiagoak zirenez gela berezi batean gordetzen ziren eta espezialistak behar zituzten ordenagailuekin konektatu ahal izateko. Zeharkako konexio honek akats ugari zituen, eta denbora eta lan asko eskatzen zituen.

1957.urtean aldaketa etorri zen. Konexio remoto bat ezarri zen ordenadoreekin zuzenean lan egiteko.

1958.urtean DARPA agentziak ordenadore-sare handi bat prestatu zuen ezagutzen tranferentzia azkartzeko eta bikoizketa ekiditeko. Sare hau ARPANET izenarekin bataiatu zuten. Honetaz aparte, Interneten historian funtsezkoak diren beste hiru kontzeptu garatu ziren: Sare militarra, sare komertziala eta sare zientifikoa (CYCLADES). Gaur egungo Interneta, sare hauetan oinarritzen da.

Sare hauen artean ezagunena ARPANET izan zen, 1966an sortutakoa. Bazegoen unitate zentral bat ordenadore txikien aurretik lan egiten zuena. IMP izeneko ordenadore honek sarearen aktibitate guztiak kontrolatzen zituen eta ordenadore zentralean sartzeko bakarrik balio zuen. IMP-ak bakarrik zeuden sare batean interkonektaturik. Sare honek SUBRED zuen izena.

Ondoren, “Network” ordenadoreen arteko lehenengo konexiorako protokolo bat sortu zen (NCP), sarea kontrolatzeko erabiltzen zena eta gero TCP (transmisioen Kontrolaren Protokoloa) izatera pasatu zena. Azken hau eraginkorragoa zen, artxiboen transferentzia egiaztatzen zuelako.

Inglaterran NPL delakoa diseinatu zen. Suposatzen zen erabiltzaile eta artxiboen transferentzia ugari zeudela. Beraz, lineen pilaketak ekiditeko artxibo horiek pakete txikietan bidaltzea erabaki zuten, gero hartzailearen ordenadorean sartzeko berriz ere. Orduan sortu zen datu paketeen hartu-emana.

1962an informazioaren sistemek sare zentralizatu bat zeukaten. Baina sare deszentralizatu bat diseinatu behar izan zuten edozein erasoren aurrean sareak bizirik irauteko. Garai hartan komunikazioak irratiaren uhinak erabiltzen zituen, baina erasoen beldur zirenez uhin zuzenak erabiltzearen aldeko apostua egin zuten. Soluziorik onena sarearen antolaketa edo banaketa izan zen.

CYCLADES-en ideia nagusia sareen arteko komunikazioa zen, hau da, INTER-NET izenekoa.

Igorlearen eta hartzailearen arteko komunikazioari heltzeko ordenadoreek ez zuten aukera askorik ematen, bakarrik balio zuten tranferentziak egiteko Zuzeneko Konexioa sortu zen arte. Konexio mota honek garrantzi handia izan zuen mundu osoan. Telefono konpainiek protokolo hau garatu zuten serbidoreen artean komunikazioa errazteko eta karguak eta fakturazioak jasotzeko.

DARPA protokoloa ordenadoreetan konektatu ostean ISO eredua agertu zen. Honek sareen estandarizazioa ekarri zuen. TCP protokoloak ISO ereduaren arauetara egokitu zen eta honek TCP/IP protokoloa ekarri zuen. Protokolo honek sareen arteko konpatibilitatea bermatu zuen. Eta azkenean, baterakuntza honen bitartez Internet sortu zen. 1990an AERPANET desaktibatu zen, baina INTERNET-ek funtzionatzen jarraitu zuen.



Argi dago, Internet-en sorrera oso konplexua izan da. Apurka-apurka pausu handiak eman dituzte. Orain erabiltzen dugun Interneta sortzeko esfortsu, denbora eta pazientzia handia behar izan dituzte. Benetan harrigarria izan da Internet-aren garapena. Eta oraindik ere Internet hobetu nahian dabiltza; beraz, batek dakit hemendik beste 50 urtetara Interneta-a nolakoa izango den!

Teknologiaren eta gizartearen arteko harremana zuzena eta estua da. Teknologia garatzen doan heinean gizartean duelako eragina. Era berean gizartearen beharrizanak asetzeko teknologia berriak oso erabilgarriak dira. Bideoaren kasuan, sistema berriak sortu behar izan zituzten kanpoko erasoei aurre egiteko. Teknologia oro gizarte testuinguru batean gauzatzen denez teknologiaren eta gizartearen arteko elkar eragina ukaezina eta begi-bistakoa da, beraz. Teknologia esanahi handiko eragilea da gizarte antolakuntzan eta pertsonen bizi baldintzetan.

Hona hemen bideoa!

domingo, 7 de marzo de 2010

Informazioaren gizartea

Informazioaren Gizartea, Informazioaren eta Komunukazioaren Teknologiak era masiboan erabiltzeak sortzen duen ekoizpena eta truke sistema da. Informazioaren gizartea 1970.urtean sortutako kontzeptua da, baina gaur egun hartu du benetako indarra. Gizartea aldatzen doa eta aldaketa horietara egokitu behar gara, gizarte honetako parte izaten jarraitu nahi badugu. Bidean oztopo asko topatuko ditugula argi dago, hau guztia berria delako guztiontzat. Une honetan funtsezkoena ikasten ari gara: informazioa bilatzeko, aukeratzeko, jasotzeko eta konpartitzeko gai izatea. Lan hau gero eta konplexuagoa izaten ari da, informazioa amaigabearekin topo egiten baitugu.

Duela hamarkada bat hainbeste informazio eskuragai izatea pentsaezina zen. Gaur egun, normaltasun osoz hartzea eta hortara ahalik eta azkarren moldatzea baino ez zaigu geratzen. Hurrengo belaunaldiak, berriz, naturaltasun osoz ikusi eta biziko dute hau guztia.


Gure gizarte honetan lehen mailako garrantzia duen osagai estrategiko bihurtu da informazioa. Hori dela eta, testuinguru horretan herrialde industrializatuen eremuan informazioarekin zerikusia duten arlo guztien garatzeak aparteko garrantzia hartzen du eta informazio eta komunikazio teknologiak (IKTak) garapen ekonomikorako ezinbesteko osagai estrategiko bilakatu dira. IKTen garapenak, hain zuzen ere, informazio hori lortzeko garrantzia, distantzian nahiz denboran, murriztea ahalbidetzen du, enpresa eta etxebizitzei informaziorako sarbidea erraztuz, haiek edonon egonda ere, azkartasun handiagoa izanik. Horrez gain, teknologia digital berriek informazioaren sarbidea, tratamendua, bilketa eta transmisioa errazagoak eta merkeagoak izan daitezen ahalbidetzen dute.

Informazioarekin zerikusia duten teknologia berri horien garapenaren inguruan sortzen ari den egitura berri horri guztiari sarri “informazio gizartea” deitu ohi zaio, oinarri nagusitzat, hain zuzen ere, informazioa balio ekonomiko eta sozial bilakatzea duelako. IKTen enpresen eta gizakumeen jardueren ia eremu guzti-guztiei eragiten diete eta, era horretara, informazio gizartean lan egitea eta bizi izatea oinarrizko lehentasun bilakatu da enpresentzat nahiz gizabanakoentzat. Kontsumitzaileek eskaintzen zaizkien aukerei ahalik eta errentagarritasunik handiena ateratzeko duten gaitasunaren araberakoa izango da informazio gizarte berriaren arrakasta.


Badirudi, Informazioaren Gizartearekin batera gertatzen ari diren aldaketak oparotasuna sortzeko eta ezagutzak elkarrekin konpartitzeko bidea emango duten aldaketak direla, hau da, guztion bizimodua aberasteko aukera izugarriak emango dituzten aldaketak direla, baina ezin ditugu ahaztu gizarte honetatik kanpo geratzen diren pertsonak, aldaketa hauek pertsonen arteko desberdintasunak areagotu egin ditzaketeelako.
Honetaz guztiaz gehiago sakondu nahi baduzu tori bideo interesgarri hau:

lunes, 1 de marzo de 2010

Teknologia Berriak irakaskuntzan

Seymour Papertek dioenez (Papert, 1993), eskolaren eta ikaskuntzaren inguruan "ordenagailuek beraien ahalmen guztia erakusten dute, dena aldatzeko aukera ematen dutenean". Azken urteotan ordenagailuak eta beraien hedapen naturalak, sareak, unibertsitateko eta eskoletako ingurunea hartu dute. Ondorioz, "dena aldatzen" ari al da? Gure irakasleen irakaskuntza praktikak modu sakonean aldatzen ari al dira?

Unibertsitate tradizional baten eguneroko jarduerei gainbegiratu bat emanez gero, ezetz ondoriozta dezakegu; irakaskuntza praktikak, orokorrean, orain dela ehun urteko irakasle eskolako espirituari eta irakasleen "jakintza kutxa" paperari eusten dio. Non gelditzen dira gaur egun ditugun komunikazio aukera askotarikoak? Zergatik ez dira praktikan jartzen teoria pedagogiko berriak, orain, teknologiak aukera ematen duenean? (Larios, 1998). Errudunen bat bilatu behar badugu, eta ez da bakarra izango, teknologiak berak eta irakaskuntza instituzioen moteltasunak banatu beharko dituzte ardurak.



Interesgarria da erreparatze irakaskuntzarekin zuzenean loturiko aurrerapen teknologiak oso mantso sartzen ari direla irakaskuntza sarean; era berean, itxura denez, "hezkuntza teknologia" modu harrigarrian ari da aurreratzen. Agian azkartasun hori bera da egokitzapena zailtzen duena: egonkortasun faltak eta etengabeko aldaketak instituzioak eta irakasleak urrundu egiten ditu hain aldakorrak diren lanak onartzetik, hauek erabat aprobetxatu aurretik aldatu egin beharko bailirateke. Gehiegizko aldakortasunak "bukatu gabeko lanaren" itxura eman dezake, erabat "fidagarria" ez den zerbaitena.

Noski, dena errazagoa izango litzateke unibertsitateek urteetako mugikortasunik ezaren zamarik edukiko ez balute. Instituzio horiei ez zaie erraza suertatzen ezarrita dagoen irakaskuntzarekin haustea kognitiboki eraginkorragoak direnekin ordezkatzeko, baina "historiaren zamarik" jasan gabe.

Gauzak horrela, paradoxa batekin egiten dugu topo: moteltasun eta inertzia handia duen sistema batean sartu nahi dira etengabeko aldaketa azkarrak bizi dituzten elementu teknologikoak. Egoera horren aurrean, galdera bat sortzen da: nola lotu bi kontzeptuak, teknologia eta unibertsitatea, irakaskuntza prozesuak garatzeko eta teknologia berrien praktika aprobetxatzen duten irakaskuntza sistemak lortzeko? Bestela esanda: unibertsitate berriaren testuinguruan, zein da informazioaren teknologiaren berrikuntzek duten funtzioa?



Webaren gorakadarekin halako joera iraultzaile bat etorri zen: Internetek ordura arte ezagutzen genuen unibertsitatea desagerraraziko zuela uste zen. Gaur egun, hasierako gogo haiek itzaltzen hasi dira, irakaskuntza instituzioek oldar berritzaileari aurre egiten asmatu baitute. Ondorioz, uste baino aldaketa txikiagoak sortu dira. Horrela, badirudi, ezeren iraultza egiten baino gehiago betiko praktika tradizionalei sostengua ematen ari direla. Orain, profesional askok Microsoft PowerPoint erabiltzen dute gardenkiak sortzeko, beraien ikasleekin posta elektronikoz komunikatzen dira eta eskolak ematen dituzte bideokonferentzia bidez. Baina gardenkiek hor jarraitzen dute, irakasle-ikasle harremanak nahiko eskasak dira eta eskolak magistralak dira oraindik.

Agian iritsi da unea inguruan dugun olde teknologikoari abantaila ateratzeko; eskakizun iraultzailerik gabe, mobilizazio dei handirik gabe baina konformismo mugiezinean erori gabe (Garcia, 2000). Agian "erdibideko teknologiak" indartzeko garaia da, hau da, gaurko irakaskuntza eskemekin guztiz hautsi gabe eta mundu elektronikoan erabat lotu gabe, poliki aitzinatzeko aukera ematen duten beste eredu batzuk, "isileko iraultza" bat sortuko duten teknologiak, azken finean.

Orain, gure instituzioetan gehien erabiltzen diren irakaskuntza praktikak aztertzen hasi behar dugu, praktika horiek garatzen lagunduko duten teknologiak sar ditzagun poliki-poliki. Betiere informazioaren teknologia berrien eta praktika "pedagogiko berrien" bateratzea bilatuz eta, noski, bateratze horren eszenatokia eguneroko irakaskuntza izango dela pentsatuz.

lunes, 22 de febrero de 2010

Nor da Tim O'Reilly?


Tim O'Reilly 1954.urtean jaio zen Cork-en, Irlandan, eta O'Reilly Media editorialaren sortzailea eta presidentea da. Horretaz gain, interneten gertatzen ari diren aldaketen erreferente nagusietako bat da.

Tim "Software librea"-ren bultzatzailea da, eta Web 2.0 kontzeptuaren asmatzailea ere bai. Azkenaldian "Perl" lengoaiaren garapenean parte hartu du.

Nahiz eta hasiera batean literaturan interes handia izan eta 1975.urtean Harvard unibertsitatean lizentziatu, azkenean informatikan eta informatikari buruzko liburuetan interesatu zen.

Zenbait liburu argitaratu ditu; adibidez, 1992an interneti buruzko "The Whole Internet User's Guide & Catalog" izeneko lehenengo liburua argitaratu zuen eta orduantxe hasi zen informatikaren munduan lehenengo urratsak ematen.

1993an, interneteko lehenengo portala sortu zuen: "Global Network Navigator", geroago AOL izena hartu zuena.

2000an.urtean, "Safari Books Online" sortu zuen. Interneten liburuak saltzeko lehenengo gunea.

2008an hitzaldi batean hartu zuen parte Malagan, Web 2.0-ren aurkezpena egiteko.

Hona hemen urte horretan BERRIA-n egin zioten elkarrizketa interesgarria!

Nola sortu blog bat

- Blogari.net-en bitartez:




- Blogger.com-en bitartez:




1. Pausoa
- Interneten sartu
2. Pausoa
- Borobilaren barnean jarri ondoko helbidea: http://www.blogger.com/
3. Pausoa
- “Cree su blog ahora” jartzen duen gezian klikatu
4. Pausoa: Hutsuneak bete:
-Lehen egindako helbidea jarri.
-Kontraseña jarri.
-Zure izena jarri.
-Ziurtasun hitza jarri.
-Laukitxoa markatu. Datuak bete ondoren “Continuar”-eri eman
4. Pausoa: Hutsuneak betetzen jarraitu:
-Blogaren titulua jarri.
-Blogaren helbidea jarri.
-Ziurtasun hitza jarri.
Datuak bete ondoren “Continuar”-eri eman eta
BLOGA SORTUA DAUKAZU!!!!!

jueves, 18 de febrero de 2010

WEB 2.0-rekin abantailak nagusi

Web 2.0. Revolución social en Internet” izeneko bideoaren gai nagusia WEB 2.0 izeneko sare berria da. Sare honek interaktibitateari eta on-line bidezko kolaborazioari ematen dio garrantzia, honek guztiak edukiak konpartitzeko aukera ematen baitu.

Bestalde, bideo honetan, WEB 1.0-tik WEB 2.0-ra emandako aurrerapausoa azaltzen da. Hau da, eredu zaharrean webmasterrek sortutako web-etan nabigatzea eta edukiak kontsumitzea baino ez zen posible; orain, aldiz, eredu berriari esker erabiltzaileek ere euren web-ak sortu eta edukiak konpartitu eta kontrastatu ditzakete. Beraz, azken eredu honetan erabiltzaileen arteko elkarreragina funtsezkoa eta positiboa da benetan.


Hain handia da WEB 2.0-aren indarra enpresak sare horretan sartzen hasi direla euren espazio bat sortuz; hori delako erabiltzaileak bereganatzeko eta erabiltzaileekin bat egiteko eta informazioa konpartitzeko modurik zuzenena.


Bertan hainbat aplikazio aurkitu ditzakegu: Web blog, postcast, videocast, wiki, google... aplikazio hauek guztiak errazak dira erabiltzeko; edozeinek sartu ditzake artikulu bat, bideo bat, musika,... edo bilaketa azkar bat egin.


Zalantzarik gabe hau guztia fenomeno bat bihurtu da. Edozeinek sartu edo jaso dezake nahi duen informazioa doan.


Honek guztiak zera ekarri du: publikoaren banaketa. Eta enpresek honi aurre egin behar diote, publizitatea beste era batean bideratuz. Izan ere, publiko zabalago edo sakabanatuago bat dago gustu ezberdinekin. Interneten sortu den plataforma handi honi esker kontsumitzaileek euren gustuak asetu ditzakete, zer, noiz eta nola ikusi/entzun/irakurri aukeratzeko aukera baitute. Beraz, interneten boterea kontsumitzaileek daukate.


Hau guztia esanda, ideiarik aipagarriena, publizitatea modu eraginkor batean zelan kudeatzeari buruzko ideia iruditu zait. Argi dagoena da, publizitatea jada ez dela hedabideen menpe bakarrik egongo, enpresek eurei interesatzen zaien publiko zehatz edo espezializatu batengana heltzea ezinbestekoa izango dutelako, eta noski, publiko horren bila internetera abiatuko dira.


Bideoa interesgarria izan da. Modu ulergarrian eta argian azalduta dago zer den WEB 2.0 eta zelan funtzionatzen duen. Egia esan, irakasleak WEB 2.0 aipatu zuenean ez nekien zer zen, baina dagoeneko konturatu naiz egunero erabiltzen dudan sare handi hura dela, orainarte “internet” izenarekin orokortu dudana. Beraz, esan dezaket asko ikasi dudala, eta ziur nago aurrerantzean gauza gehiago deskubritzen joango naizela, hau guztia mundu bat da eta.


Nire ustez, honek guztiak apurka-apurka irakaskuntzan eragin handia izango du. Nonahi zaudela komunikatzeko, informazioa jasotzeko edota eskaintzeko bidea errazten baitu. WEB 2.0 erabiltzeak abantail asko ditu eta aprobetxatu behar ditugulakoan nago.

Bideoa: